Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ

Στα σεμινάρια που δίνω σε φίλους μιλάω για το "παράλογο" της προσωπικότητας και τον εγκλωβισμό στο μέσο και όχι στο στόχο!

Τους λέγω οτι κανένας άνθρωπος δε θέλει την
 Ευτυχία μέσω ενός ... π.χ. "πιρουνιού"!!!!

Αν σε κάποιον πεις θες να εισαι ευτυχισμένος με ενα πιρούνι μόνο, η προσωπικότητα θα φύγει από το στόχο που είναι η Ευτυχία και θα μείνει στο μέσον, στο πιρούνι, μειώνοντας την αξία της Ευτυχίας επειδή τα εξομοιώνει!

Αν ρωτήσεις θα σου πούμε οτι θέλουν την Ευτυχία μέσα από την οικογένεια,  τα πλούτη, τα υλικά αγαθά και γενικά με οτι μέσον ο νους τους έχει προγραμματιστεί να βλέπει την αξία!

Μόλις καταλάβει το άτομο οτι εμείς δίνουμε σε οτι θέλουμε την.. αξία,
μόλις καταλάβει το άτομο οτι δεν παίζει ρόλο το μέσον αλλά ο στόχος, θα εκμεταλλεύονται τα εργαλεία που τους δίνονται κάθε στιγμή για την επίτευξη του στόχου τους, θα δημιουργούν λιγότερο χρόνο και φυσικά δεν θα νιώθουν την αδυναμία της έλλειψης μέσων, δεν θα νιώθουν την φαινομενική διανοητική "έλλειψη" και συναισθηματική "ανάγκη" για την ύπαρξη μιας ειδικής "διαδικασίας" που θα τους φέρει το ειδικό "αποτέλεσμα"για να νιώσουν... "γενικά ευτυχισμένοι" !!!


Εχθές σε μια συνάντηση που είχα με μια φίλη , μιλήσαμε για την Ευτυχία της συνείδησης.
Κάθε άτομο , ανάλογα το ποσοστό συνείδησης που το διαπερνά μπορεί να βιώσει την ανάλογη αντίληψη της Ευτυχίας, της πληρότητας.

Το παράδειγμα που έδωσα ήταν το εξής....

" όλοι οι άνθρωποι ζητάνε να γεμίσουν το συνειδησιακό τους μπολ με Ευτυχία.
Η Ευτυχία είναι η θάλασσα, τα άτομα είναι μέσα στη θάλασσα,  το μπολ που βαστάνε το βυθίζουν στις κβαντικές πραγματικότητες που είναι τα όνειρα τους, η θάλασσα, όλα υπάρχουν εκεί!!

Αλλά η μόνη ποσότητα που θα πάρουν είναι η χωρητικότητα του μπολ, της συνείδησης τους, τίποτα παραπάνω!!

Όταν η προσωπικότητα τους, το ΕΓΩ τους νομίζει οτι είναι ενας κουβάς,  ένα βαρέλι, αντι για το μπολ που είναι,  ζητά ποσότητα που είναι βέβαια εκεί,  ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΧΩΡΑΕΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑΚΗ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.
Η προσωπικότητα νομίζει οτι βυθίζει ενα βαρέλι αλλά γεμίζει μόνο όσο ένα μπολ, και στεναχωριέται, και προσπαθεί, και προσπαθεί....

Όταν η προσωπικότητα ξέρει το επίπεδο της συνείδησης, και ζητάει ποσότητα θάλασσας όσο αντέχει το μπολ της, πάντα θα βρίσκει την Ευτυχία εκεί που την καταλαβαίνει γιατί πάντα υπάρχει, και  πάντα αυτή η διαδικασία λήψης ολικών τέλειων τμημάτων πληρότητας, θα κάνει τη συνείδηση να αναπτυχθεί... από μπολ σε βαρέλι!!! "


 Ειρήνη σε όλους!

Η ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΑ

   Γεια σας φίλοι μου, σήμερα θα μιλήσουμε για την ιδέα της στενοχώριας, του στενού - χώρου που καταλαμβάνει η συνείδηση μας εκείνη τη στιγμή, και βιώνει τις χαμηλές δονήσεις.
Θα λέγαμε οτι, αντίθετα,  η χαρά μας επεκτείνει σαν άτομα και βιώνουμε περισσότερη πληροφορία, η οτι γινόμαστε πιο ενεργειακοί και βιώνουμε περισσότερο φως!

Θα μπορούσαμε να πούμε οτι κάθε είδους συναισθηματικού πόνου προέρχεται από την έλλειψη αρμονίας με τον ανώτερο εαυτό, από την φαινομενική αποκοπή μας από τα ανωτέρα τμήματα μας. Από την έλλειψη συνειδητής επεξεργασίας των λογικών αντιλήψεων του ολικού εαυτού μας!

Κάθε φορά που εμείς δεν είμαστε ο φυσικός αληθινός εαυτός μας, αυτός ο απομαγνητισμός, αυτή η διαφορετική ταχύτητα στα 2 ηλεκτρομαγνητικά τμήματα, ανωτέρου και κατωτέρου εαυτού μας, δημιουργεί μια τριβή, μια δυσαρμονία,  και αυτή η ενέργεια-πίεση που βγαίνει από τη τριβή καταντά να εκφράζεται σαν πόνος, σαν στεναχώρια!

(Μυητικα μιλώντας, πάντα η τριβή-θερμοκρασία-ζέστη,    η  φωτιά ανανεώνει  ακατάπαυστα τη φύση!  Όπου υπάρχει στη φυσιολογία φέρνει μια αλλαγή-θάνατο-αποσύνθεση. Ένα από τα μεγαλύτερα κλειδιά-εργαλεία, σε πολλές μυήσεις.)

Όσο απομακρυνόμαστε από τον φυσικό εαυτό μας, τόσο βιώνουμε μεγαλύτερης έντασης πόνο!

Ο πόνος είναι μια επαναφορά στην συνειδητή αντίληψη της πραγματικότητας ώστε να σε κάνει να επαναπροσδιορίσεις τα "πιστεύω" που έχεις!


Πολλοί άνθρωποι έχουν τάσεις αυτοκτονίας, και πολλοί ήδη έχουν αυτοκτονήσει όπως βλέπουμε το τελευταίο καιρό.
Πολλοί από αυτούς σε επίπεδο Ψυχικό έχουν ένα τέτοιο θέμα να παίξουν για το συγχρονισμό με άλλους ανθρώπους ώστε να δώσουν ένα συναισθηματικό ερέθισμα.

Από το επίπεδο της προσωπικότητας, που ερευνούμε τώρα τη στεναχώρια,    κάθε άνθρωπος που βιώνει σε μεγάλο ποσοστό πόνο, υποσυνείδητα ξέρει οτι ερχόμενος στη φυσική αληθινή κατάσταση του θα φύγει ο πόνος,  και αρνητικά σκεπτόμενος , δλδ βγαίνοντας σε αδιέξοδο λύσεων , αποφασίσει το μονόδρομο της αυτοκτονίας.
Η αυτοκτονία , δλδ το να χάσει το φυσικό σώμα του, θα τον επαναφέρει στην πιο φυσική αληθινή του κατάσταση, και από μια άποψη ισχύει οτι αυτό γίνεται λόγω της μετάβασης σε μια πιο ολική κατάσταση.
Πάντα όμως μια αυτοκτονία δεν είναι τίποτα άλλο, παρα μια επαναφορά στο ίδιο επίπεδο που άφησε το μάθημα "μισό" , και έχει της ανάλογες επιπτώσεις, αλλά δεν θα το αναλύσουμε παραπάνω εδώ.

Η ίδια η κατάσταση στεναχώρια λοιπόν δεν είναι τίποτα άλλο, παρα ασυνείδητα "πιστεύω" που ακολουθουμε, που είναι αντίθετα, η αρνητικά με αυτό που πραγματικά θέλουμε , η καλύτερα είμαστε.

Αντι αρνητικά σκεπτόμενοι να τερματίσουμε το βιολογικό μας σώμα, μπορούμε να τερματίσουμε-απομαγνητίσουμε-αντικαταστήσουμε τα διάφορα ενεργειακά μικρά σωματάκια, που λέμε "εγώ", που λέμε "πιστεύω", που λέμε "εαυτούς", που λέμε "παράλληλες πραγματικότητες μας", που λέμε πεποιθήσεις  και γενικά όπως τα εννοείτε,  ώστε να έρθουμε σε αρμονία,  ή να ακολουθούμε ,ή  να βιώνουμε,  αυτά που εμείς έχουμε επιλέξει οτι αντιπροσωπεύουν περισσότερο εαυτό μας!

Όλος ο πόνος και η στεναχώρια προέρχεται φίλοι από την λήψη πεποιθήσεων που ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΟΥΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑΚΑ .

Γνωρίζοντας τον εαυτό μας, που είναι το μόνο κυρίαρχο θέμα κοσμικά, συμπαντικά, κοινωνικά, ατομικά, μαθαίνουμε το υπό-συνειδητό θα λέγαμε εαυτό μας.

Εκεί λοιπόν βοηθάει ο πόνος, μας κάνει να δούμε οτι ακολουθούμε "πιστεύω" που δεν είναι σε αρμονία με τη ψυχική μας ροή, και επομένως μας βοηθά να ανακαλύψουμε ο καθένας στο ποσοστό πόνου που βιώνει  διάφορες λύσεις-αλλαγές-πειράματα-εμπειρίες , ώστε να ερχόμαστε κάθε φορά σε περισσότερη συνειδητή αρμονία με τον ολικό εαυτό μας.
Προσέξτε φίλοι , οτι ο πόνος μας "βοηθά" , μόνο όταν όλα αυτά τα συλλογιζόμαστε από μια πιο Φωτεινή δόνηση -κατάσταση και ΟΧΙ κάτω από την ιδια κατάσταση στενοχώριας.

Η κάθε δόνηση προσφέρει εμπειρίες της ...μόνο !!!




Ειρήνη σε όλους!