Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Aν προσπαθήσουμε να δώσουμε την έννοια της δικαιοσύνης με μαθηματική έννοια θα λέγαμε οτι είναι μια ισορροπία , μια εξίσωση .

 Η δύναμη που να εξισορροπεί ενέργειες , μια αντίδραση ίση μιας δράσης , μια τάση προς την αδράνεια.

 Αν ο κόσμος είναι ενέργεια ,η δικαιοσύνη του "θεού" θα είναι μια εξισορρόπηση γενική.
 Θέλω να πω πως τα πάντα που πράττουμε  ακόμα και οι σκέψεις, επειδή είναι ενέργειες αυτόματα δημιουργούμε και τις ανάλογες αντιδράσεις για να εξισορροπηθούν.

 Αυτό που πολλοί λένε κάρμα, μοίρα, πεπρωμένο δεν είναι παρά οι αντιδράσεις σε προηγούμενες δράσεις μας. Είναι η δικαιοσύνη του σύμπαντος. 
Είναι ο νόμος που διέπει τα όλα τα επίπεδα από την αιτία μέχρι το αποτέλεσμα.
 Ο άνθρωπος λόγο της ασυνειδησίας του δεν γνωρίζει την αιτία για παρά πολλά πράγματα. Βλέπει το αποτέλεσμα μόνο. Οτιδήποτε δεν καταλαβαίνει πως συμβαίνει,  το λέει τύχη. Για όλα τα αποτελέσματα υπάρχει αιτία και το ανάποδο.

 Ξαναλέμε οτι ο άνθρωπος δεν κατανοεί  όλα τα επίπεδα της φύσης και έτσι του είναι αδύνατο να καταλάβει  ολοκληρωτικά μια φυσική διαδικασία.

 Βάζει τα χρονικά όρια της τωρινής του ύπαρξης σαν αρχή και τέλος και ψάχνει να βρει τη δική του δικαιοσύνη και τύχη!
 Είναι σαν να βλέπει κάποιος ένα τόξο από έναν κύκλο. Δεν μπορεί να καταλάβει την αιτία και δεν του φαίνεται "λογικό" το αποτέλεσμα. 

Υπάρχει η έννοια της ανταμοιβής και της τιμωρίας στον άνθρωπο. Οτι σπείραμε θα θερίσουμε. Για να μπορέσουμε να είμαστε πιο δίκαιοι, να μπορούμε να είμαστε με το δίκαιο του σύμπαντος του θεού, πραγματικά δίκαιοι, πρέπει να γνωρίζουμε τα πράγματα αληθινά και όχι μόνα μια πτυχή τους.
 Τότε μόνα θα είμαστε αληθινά δίκαιοι. 
Για να το κάνουμε αυτό πρέπει να μπορούμε να δούμε την αληθινή ουσία του καθετί, κάτι που χάνει ο άνθρωπος λόγο των περιορισμένων αντιλήψεων του. 
Πάλι φαίνεται πρωτεύον ζήτημα η αναβάθμιση της αντίληψης, το ξύπνημα,  το ανέβασμα της συνείδησης.  

Δεν θα είμαστε ποτέ δίκαιοι αν δεν έχουμε σοφία.

 Πάντα λοιπόν στις κοινωνίες των ανθρώπων θα βασιλεύει η  φαινομενική αδικία τους , μιας που δεν καταλαβαίνουν τη σοφία, τη δικαιοσύνη του θεού.

 Η απόλυτη σοφία ενός τέλειου θεού είναι αδύνατον να κατανοηθεί από τον ασυνείδητο ανθρωπάκο που ζει στην στιγμή του σαν πεταλούδα! 
Όχι μόνα αυτό,  αλλά απέρριψε τη θεϊκή δύναμη σαν απούσα!

Όλοι μας, αφού είμαστε εδώ στο τροχό της ζωής και του θανάτου έχουμε και πληρώνουμε κάρμα, συνέπειες  παλαιοτέρων πράξεων μας.
 Κανείς δεν ξεφεύγει από το νόμο. Αυτός δεν είναι όπως οι νόμοι του ανθρώπου.
 Ισχύει για όλους το ίδιο. 

Μπορούμε όμως να αλλάξουμε, να διαπραγματευτούμε το χρέος μας. Εκεί βασίζεται και η έννοια της προσευχής για βοήθεια.

 Όποιος έχει λεφτά να πληρώσει μπορεί να ζητήσει να πληρώσει και να ξεχρεώσει θα λέγαμε. Πιο αναλυτικά,  έστω οτι  έχουμε κάνει κάποιες πράξεις που οι συνέπειες, οι αντιδράσεις, που γεννήθηκαν από αυτές είναι άσχημες για μας και χρειάζεται να "πληρώσουμε",  έστω εμείς τώρα ζούμε "σωστά" , βοηθώντας τους συνανθρώπους μας χωρίς "αντίτιμο", δεν είμαστε εγωιστές, ατομιστές, τότε μπορούμε μέσω της προσευχής να "διαπραγματευτούμε" να "αποπληρώσουμε" να "γλυτώσουμε" από πολλές άσχημες ενέργειες  που χρωστάμε.
 Απλά,   πρέπει να "έχουμε" για να ζητήσουμε τον "οίκτο". 

Πώς κάποιος να ζητήσει κάτι όταν δεν δίνει ποτέ? Πώς να ζητήσει αγάπη όταν δεν αγαπά ποτέ? Πως να ζητήσει από κάποιον "ξένο" βοήθεια όταν αυτός αδιαφορεί για τους ξένους.

 Το κάρμα είναι οφειλή και πρέπει να πληρωθεί! 

Η ενέργειες ποτέ δε χάνονται,  μεταβάλλονται αλλά πάντα ξαναγυρίζουν στην αρχή τους. Το σύμπαν είναι απόλυτα μαθηματικά, είναι χημεία.

 Ακόμα και τα συναισθήματα είναι ενέργειες αντιλαμβανόμενες από μας με αυτόν το τρόπο.

Έχουμε τη τάση να ανθρωποποιούμε το θεό. 


Τον κάνουμε σαν γέροντα με άσπρα μακριά μαλλιά, να μας παρακολουθεί, να μας τιμωρεί, να μας ανταμείβει, να  μας αγαπά, να μας συγχωρεί, να μας δοκιμάζει, να παίζει με μας, σαδιστής, άδικος, καλός, κακός κτλ.
 Είναι δυνατόν ένα τέλειο ον να έχει  τη συμπεριφορά του ανθρώπου?
 Μήπως Θέλουν το θεό να πέφτει στη δυαδικότητα του καλού και του κακού? 
Λέτε να υπάρχει αυτό για το θεό? Λέτε να έκανε , ο Τέλειος .....  λάθος με τον διάβολο μήπως? Να είναι συνένοχος των βασάνων που ζει ο άνθρωπος?
  Να είναι συνωμότης και να αφήνει το κακό να μας κυριεύει?  

Μπορούμε να καταλάβουμε για το θεό μόνoν ότι αντιλαμβανόμαστε στη φύση ,  στον πλησίον,  στα ζώα, στη γη,  στον ήλιο, μέσα μας! 
Δείτε πως συμπεριφερόμαστε σε αυτά και θα καταλάβετε πόσο μακριά του είμαστε !

Ειρήνη και εσωτερική δύναμη! 

ΔΙΚΑIΩΜΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ

   Σκοπός των αναρτήσεων μου είναι να προσπαθήσω να δώσω μια ώθηση στα ερωτήματα που οι περισσότεροι έχουμε βαθιά μέσα μας, τα όποια έχουμε κρίνει ως αναπάντητα.

 Να προσπαθήσω να δείξω πόσο ανάγκη έχουμε πλέον να ασχοληθούμε με αυτά διότι είναι ο μόνος δρόμος που θα μας απαλλάξει από τα προβλήματα μας.

Σίγουρα δεν είμαι πιο έξυπνος από εσάς, ίσως να είμαι και πιο χαζός από πολλούς που διαβάζουν το άρθρο, ακόμα και λιγότερο μορφωμένος.
 Εδώ δεν επιδιώκω να προσδιοριστω μέσα από αυτά τα κείμενα,  ούτε να σας κάνω να αντιδράσετε εγωιστικά απέναντι σε κάποιον που θέλει να σας κάνει «κήρυγμα».

 Δεν θέλω να μπείτε στην ασυνείδητη ή συνειδητή διαδικασία στο να με κρίνετε. Δεν λέω οτι γνωρίζω κάτι παραπάνω από τα φυσιολογικά. Θέλω να κινήσω την περιέργεια σας πάνω στα απόκρυφα ζητήματα. 
Ο καθένας μετά μπορεί από μόνος του να ξεκινήσει την πνευματική του πορεία και την δική του αναζήτηση. 

Είναι σαν να λέω οτι η γυμναστική κάνει καλό, μη την αφήνετε διότι θα χάσετε την υγεία σας. 
Δεν δίνω κάποιο συγκεκριμένο πρόγραμμα γυμναστικής! Δεν είμαι άξιος! Απλά σε παροτρύνω να γυμναστείς!

Ας μιλήσουμε λοιπόν για την αναγκαιότητα των ανθρώπων να μάθουν ή να ερευνήσουν τα απόκρυφα ζητήματα.

Κατ αρχήν είναι τα πιο πολλά απαντημένα εδώ και πολλά χρόνια. 
 Άλλα  δεν είναι πολύ αναλυμένα και λιγότερο αποκωδικοποιημένα στην Εποχή μας.


 Εμείς, επειδή υπάρχουν πολλές ιδέες και απόψεις, επικαλούμαστε το δικαίωμα της επιλογής. 

Αναπόφευκτα καταλήγουμε να επιλεγούμε και να υιοθετούμε γνώμες και ιδέες.

Ο κάθε άνθρωπος είναι ικανός να καταλάβει , να νιώσει θα έλεγα, το οτιδήποτε μπορεί,  σε βαθμό τέτοιο ανάλογα το επίπεδο συνείδησης που έχει.

Η διαφορά συνειδήσεως είναι εκείνη η αιτία που μας κάνει να έχουμε την υποκειμενικότητα. 

 Αυτή είναι η αιτία που υπάρχουν τόσες «ποικιλίες» χαρακτήρων στους ανθρώπους.

Έχουμε τη δύναμη να διαμορφώσουμε τη συνείδηση μας, να «ξυπνάμε» όλο και περισσότερο από το λήθαργο της ασυνειδησίας. 

Με τα βιώματα, την εργασία με τον  πνευματικό εαυτό μας,  σιγά σιγά "ελευθερώνουμε" συνείδηση.

 Αυτόματα κατανοούμε περισσότερα και οι πράξεις μας αλλάζουν. Αλλάζουν οι σκέψεις, αλλάζουν τα συναισθήματα. 

Φεύγουν τα πέπλα που είχαμε στα μάτια μας μπροστά και έρχεται το φως σαν γνώση να παίρνει το μέρος των σκοταδιών της ασυνειδησίας.

Ο σκοπός του ανθρώπου είναι η θεωση, μέσω της αναβάθμισης συνειδήσεως.

Όλη αυτή η εξέλιξη της συνείδησης, από το 3% που έχει ο κοινός άνθρωπος μέχρι το 100% δεν είναι βέβαια για όλους.

 Αυτό το άλμα δεν το θέλουν ακόμα όλα τα "ανθρώπινα" πλάσματα.

 Πάλι θα σταματήσω εδώ την σκέψη μου γιατί θα εισχωρήσουμε σε βαθύτερες έννοιες και ορισμούς πράγμα που θα ελαττώσει κατά πολύ το ποσοστό κατανόησης των αναγνωστών. 

Ας μείνουμε στην αναγκαιότητα της αφύπνισης της συνείδησης.

 Μήπως μας μίλησαν σχολείο για τέτοιο θέμα? Μήπως μας εξήγησε η θρησκεία ? Ποιους λέτε να μην συμφέρει να αναβιώνουν τέτοια ζητήματα? 

Ειδικά σε μια χώρα όπως η Ελλάδα που ήταν κέντρο φιλοσοφίας!

Αιώνια ζωή! Ποιος μας μίλησε για αυτό το θέμα? Έχουμε να διδαχτούμε κάτι για αυτό από τον  καιρό του Πλάτωνα. 

Ανήκει στη θρησκεία μόνο αυτό το θέμα? 
Η πώρωση που επέβαλλε η εκκλησία, έκανε να μοιάζει τρελός όποιος μιλούσε για τη ψυχή του ανθρώπου και το θάνατο,... στη πυρά!!!. 

Μήπως οι αποκαλούμενοι ψυχολόγοι είναι ικανοί να μας πουν για τη ψυχή? 

Σκεφτείτε τη σημασία έχει να ξέρει ο άνθρωπος οτι επιστρέφει η ψυχή του και ενσαρκώνεται σε σώμα ξανά! 

Η ύλη είναι ενέργεια συμπυκνωμένη και τίποτα δεν εξαφανίζεται, απλά μεταβάλλεται.
 Το νερό με διαδικασία γίνεται ατμός και μετά από συγκεκριμένες συνθήκες πάλι νερό.

Αν δεχτούμε οτι υπάρχει κάτι από το πρωταρχικό ξεκίνημα του κόσμου μέσα μας, κάτι που μας ενώνει με όλα τα όντα που υπάρχουν στον κόσμο κάτι που να πιστοποιεί οτι βγήκαμε από τη μήτρα όλων των πραγμάτων και μείς, ποιο θα είναι αυτό αν όχι η ψυχή μας?

 Αν είναι αθάνατη πραγματικά, αξίζει να μην ασχολούμαστε μαζί της? 

Τώρα θα καταλάβετε πόσο μηδαμινά, ακόμα και η προσωρινή ύπαρξη, μοιάζουν όλα για κάποιον που έχει καταφέρει να έχει συνειδησιακά ενωθεί με τη ψυχή του. 

Εκείνος είναι σαν να ενώθηκε με το θεό μέσα του, το αιώνιο. 

Αυτός είναι που καταφέρνει να είναι  πραγματικά ένας αθάνατος, ένας θεός. 

Οι υπόλοιποι θα είναι ασυνείδητα αθάνατοι!  

Θα λέγαμε μόνιμα θνητοί στη φυλακή του χρόνου, της επανάληψης, της γέννησης και του θανάτου, χωρίς μνήμη, ηθοποιοί εγκλωβισμένοι σε κάθε ρόλο που τους δίνεται!

Πόσα βάσανα θα γλύτωνε ο κόσμος και πόσο φτιαγμένα διαφορετικά θα ήταν αν αυτά απασχολούσαν  περισσότερο τον άνθρωπο!

 Τώρα ο κυρίαρχος, είναι το διανοητικό του ανθρώπου.

 Η κόλαση του ,  ο τύραννος του.

Έχει πάρει τον έλεγχο σαν αυτόνομος υπολογιστής.

 Αρχίζει και τρέχει τα προγράμματα που έχει μέσα του χωρίς να ελέγχεται από εσάς. Σας παρέκαμψε, και το κυριότερο είναι οτι ακόμα εσείς νομίζετε οτι έχετε τον έλεγχο! 

Δείτε στον εαυτό σας τις χιλιάδες σκέψεις καθημερινά. Είναι όλες αναγκαίες ? πόσες από αυτές δεν σας αντιπροσωπεύουν θα λέγατε? Πόσες είναι τρελές? Πόσες εναντία στις άλλες? Πόσους εαυτούς κρύβουμε μέσα μας? Πόσα συναισθήματα αλλάζουμε για το ίδιο πράγμα, πόσους ρόλους παίζουμε ? πόσα προβλήματα επιλογής? Πόσους φόβους γέννησε ο νους σας?


 Είστε ελεύθεροι? 
 Δοκιμάστε... λίγες στιγμές σας ζητώ! 

 Δοκιμάστε να ελευθερωθείτε έστω για μια μέρα, για μια ώρα, δοκιμάστε!

Έχουμε πολλούς εαυτούς μέσα μας, πολλά «εγώ» , το καθένα με τις επιθυμίες και τα όνειρα του, το καθένα να θέλει να κυριαρχεί πάνω σας, να είναι εσείς! 

Κάθε ένα από αυτά έχει  ένα ποσοστό συνειδήσεως σας, για να μπορεί να υπάρχει! 

Το έχουμε παραδώσει στους εαυτούς που έχουμε δημιουργήσει από βιώματα, επιθυμίες, συναισθήματα ,σκέπτομορφές.

 Το καθένα εκπροσωπεί ένα πάθος που έχουμε μέσα μας. 

Αμέτρητα  «εγώ» μας, αιτία της επανάληψης, που ζουν από τη συνείδηση μας, περιμένουν  την κατάλληλη ευκαιρία κάθε φορά νακουννισουν τις κλωστές της ανθρώπινης μαριονέτας .

 Αντιδράνε για σένα, εκ μέρους σου!  
Έτσι ενδυναμώνονται!

Η ανάγκη  να  τα μάθουμε, να γνωρίσουμε τον εαυτό μας,να τα χειραγωγήσουμε μέσω εμπειρικής κατανόησης, να  τα κύρια-αρχή-σουμε είναι μεγάλη, είναι ο βασικός τυπος αφύπνισης στην εποχή μας!

Η συχνότητα  δημιουργεί ανάλογη πραγματικότητα!

Μας δίνουν το δικαίωμα επιλογής , αφού έχουν πρώτα αυτά έχουν αποφασίσει ανάμεσα σε ποιά πράγματα θα επιλέξουμε!



Ειρήνη σε όλους!