ΤΑΥΤΙΣΗ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΣΜΟΣ

Όποιος άνθρωπος "ελευθερώνει" συνείδηση,
 αναβαθμίζεται το επίπεδο του διανοητικού του και του συναισθηματικού του τομέα.
 Ξεκινά με ένα κατώτερο διανοητικό και ένα κατώτερο συναισθηματικό,
 και σκαλοπάτι σκαλοπάτι ανεβαίνει σε ανώτερο διανοητικό και συναισθηματικό επίπεδο.

 Δηλαδή σκέπτεται πιο σωστά και νιώθει πιο α-ληθινά συναισθήματα, ως ότου αυτά τα δυο γίνουν ένα σε ακόμα πιο ανωτέρα επίπεδα συνειδήσεως. 
Με το να λέμε σκέπτεται πιο σωστά εννοούμε πιο μαθηματικά και πιο συγκεκριμένα, με ακρίβεια στους ορισμούς και  αυστηρή παρατήρηση στα δεδομένα. 

Όταν λέμε να αισθάνεται πιο πολλά και αληθινά, εννοούμε να είναι πιο ευαίσθητος σε υψηλότερες δονήσεις παρά στις χαμηλές του εγωισμού. 
Ας  μείνουμε λίγο σε αυτό. 
Όσο μέσα μας λειτουργεί ο εγωισμός είναι αδύνατον να γευτούμε να νιώσουμε τις υψηλές δονήσεις του ανώτερου συναισθηματικού. 
Ο άνθρωπος διοικείται από το συναίσθημα.
 Όσο και να σκέπτεται κάτι, δεν το πράττει παρά μόνο όταν είναι έτοιμος συναισθηματικά. Μόνο όταν νιώσει έτοιμος.

 Οι σκέψεις δεν έχουν τόσο επιρροή πάνω μας αλλά έχουν πάνω στα συναισθήματα μας.
 Αρκούν μερικές σκέψεις για να ενεργοποιήσουν τα συναισθήματα και αυτά με τη σειρά τους να μας ωθήσουν στην πράξη. 

Επομένως μια ελεγχομένη σκέψη βοηθά στο να ελέγχουμε τα συναισθήματα μας και κατά συνέπεια τις πράξεις μας.
 Αυτή είναι η σειρά.
 Κάποιος μας αδικεί, εμείς το σκεφτόμαστε και τον κρίνουμε αυτόματα άδικο και ότι άλλο. 

Αυτές η σκέψεις γεννάμε μέσα μας συναισθήματα μίσους και εκδίκησης και όταν φτάσουν σε ένα ορισμένο στο καθένα μέγεθος μέσα του ενεργεί.

 Τα εξωτερικεύει με διάφορες μορφές.
 Όσο δεν τα εξωτερικεύει, αφού υπάρχουν, κάνει κακό στο ψυχισμό του αφού σε μια δεδομένη στιγμή αδυναμίας θα βγουν με σφοδρότητα και ανεξέλεγκτα.

  Όταν κάποιος αναβαθμίζεται αυξάνει συνείδηση δλδ μειώνει τα διάφορά εγωικά συνειδησιακά ελαττώματα, τις διάφορες επιθυμίες των εγώ του,
  αφού αυτά στον άνθρωπο υπάρχουν σε μορφή αντιστρόφως ανάλογη.
 Όσο μεγαλύτερη συνείδηση τόσο μειωμένες εγωιστικές επιθυμίες και αντιστρόφως.

¨Οχι μόνο ένα είδος "απάρνησης" των εγώ της προσωπικότητας, αλλά αφομειοωση της  ουσίας, του φωτός που έχει εγκλωβιστεί μέσα σε αυτα τα ηλεκτρικά φορτία!
.

Αυτά τα δυο κέντρα, το διανοητικό και το συγκινησιακό πρέπει να λειτουργούν με αρμονία. 
Πρέπει να τα εξασκούμε το ίδιο, για να μπορούμε να έχουμε ένα επιθυμητό αποτέλεσμα στην ψυχολογική μας ισορροπία.

 Πρέπει να μάθουμε να ελέγχουμε το διανοητικό και το συγκινησιακό μας κέντρο. 
Τα δυο συμπτώματα που συνήθως δείχνουν την απουσία έλεγχου των δυο αυτών κέντρων είναι η ταύτιση και ο συναισθηματισμός. 

Η ταύτιση είναι η ανεξέλεγκτη προβολή σκέψεων κάτω από την επήρεια ενός εγώ(εκλογίκευσης) , μιας επιθυμίας μας, ενός από τους εαυτούς μας, ξεχνώντας όλη την εμπειρία της ψυχής μας σαν δράση!

 Παράδειγμα έχουμε το εγώ της απληστίας και της λαγνείας ανεπτυγμένο μέσα μας.
 Βλέπουμε μια ωραία γυναίκα να παρουσιάζεται σε ένα χώρο που βρισκόμαστε.
 Αυτόματα το εγώ μας θα ενεργήσει και θα προβάλει εικόνες-σκέψεις του εαυτού μας με τη γυναίκα αυτή σε σεξουαλικές στιγμές ίσως και γυμνή σαν να ήταν η δική μας κοπέλα.

Αμέσως λοιπόν ταυτιστήκαμε με την ομορφιά της ξένης γυναίκας και αφήσαμε το εγώ της λαγνείας να μας προβάλλει εικόνες χωρίς καμιά πραγματικότητα.

 Το ίδιο μπορεί να συμβεί με ένα ωραίο αμάξι, ένα ωραίο φόρεμα για τις γυναίκες, ένα κόσμημα και γενικά οτιδήποτε αφήνουμε να ταυτιστούμε.
 Μπορούμε ακόμα να ταυτιστούμε και με γεγονότα όπως μια φασαρία μπορεί να μας κάνει να εμπλακούμε και μείς, ένας υβριστής αρκεί για να ταυτιστούμε μαζί του
 και το εγώ του θυμού να κάνει τα υπόλοιπα.

 Το ποδόσφαιρο και ο φανατισμός δεν είναι άλλο από ταύτιση του εαυτού μας με τη συγκεκριμένη ομάδα που υποστηρίζουμε, και αλλά πολλά που συμβαίνουν χωρίς εμείς να υποψιαζόμαστε την ψυχολογική τους διαδικασία. 
Το κυριότερο είναι οτι νομίζουμε οτι ενεργούμε εμείς!
 Σαν μαριονέτες ακολουθούμε το τέντωμα της κλωστής που μας τραβά από μυαλό και το συναίσθημα μας.
 Πόσα εγώ χειριστές της δικής μας μαριονέτας έχει ο καθένας μας? 

Ο συναισθηματισμός είναι το προσωρινό  αίσθημα, πολωμένο κάτω από την πεποίθηση την οποία έχουμε φτιάξει υποσυνείδητα!

Αυτό που δεν συνοδεύεται από την κατάλληλη λογική!
Βλέπετε η έλλειψη γνώσης του εαυτού οδηγεί σε συναισθηματισμούς!

 Είναι σαν "αγάπη" χωρίς δικαιοσύνη, 
είναι η διαφορά της υπομονής από την ανοχή,
 είναι η ελπίδα χωρίς την ειλικρίνεια.

 Βλέπετε πάλι πως όταν λείπει η σοφία από το συναίσθημα αυτό δε βγάζει σε αγάπη   και όταν από τη λογική λείπει η ευσπλαχνία, πάλι δεν υπάρχειαγάπη!

 Όταν κάποιος πνίγεται και κάποιος που δε ξέρει κολύμπι πάει να τον σώσει βουτώντας και αυτός στα άπατα...είναι συναισθηματισμός.

 Όταν στενοχωριέσαι για έναν άστεγο αλλά λειτουργείς εις βάρος πολλών αστέγων είναι συναισθηματισμός.

 Όταν κατεβαίνεις στους δρόμους να διαδηλώσεις για τα δικαιώματα των ξένων ενώ δεν εφαρμόζονται τα δικαιώματα των συμπολιτών σου είναι συναισθηματισμός,

 όταν είσαι καπετάνιος σε καράβι που βουλιάζει και δεν παίρνεις αποφάσεις για το λιγότερο κακό είναι συναισθηματισμός,

 όταν θέλεις την ευτυχία και τη χαρά χωρίς να έχεις δεχτεί πριν τον πόνο και τη δυστυχία είναι συναισθηματισμός.

Στα αρχαία χρόνια βρισκόταν ο Σωκράτης σε έναν δρόμο της αρχαίας Αθήνας όπου διάφοροι έμποροι είχαν στήσει τα εμπορεύματα τους και τα πουλούσαν,
 κάτι σαν τα παζάρια. 
Καθώς τα παρατηρούσε ο Σωκράτης είπε
 «Τι ωραία χρυσά κεντήματα!
Τι όμορφα γλυπτά!
 Τι ωραία αστραφτερά κοσμήματα! 
Πόσο ωραία πράγματα !
….  Που δεν έχω ανάγκη!»


Ειρήνη σε όλους!

Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Aν προσπαθήσουμε να δώσουμε την έννοια της δικαιοσύνης με μαθηματική έννοια θα λέγαμε οτι είναι μια ισορροπία , μια εξίσωση .

 Η δύναμη που να εξισορροπεί ενέργειες , μια αντίδραση ίση μιας δράσης , μια τάση προς την αδράνεια.

 Αν ο κόσμος είναι ενέργεια ,η δικαιοσύνη του "θεού" θα είναι μια εξισορρόπηση γενική.
 Θέλω να πω πως τα πάντα που πράττουμε  ακόμα και οι σκέψεις, επειδή είναι ενέργειες αυτόματα δημιουργούμε και τις ανάλογες αντιδράσεις για να εξισορροπηθούν.

 Αυτό που πολλοί λένε κάρμα, μοίρα, πεπρωμένο δεν είναι παρά οι αντιδράσεις σε προηγούμενες δράσεις μας. Είναι η δικαιοσύνη του σύμπαντος. 
Είναι ο νόμος που διέπει τα όλα τα επίπεδα από την αιτία μέχρι το αποτέλεσμα.
 Ο άνθρωπος λόγο της ασυνειδησίας του δεν γνωρίζει την αιτία για παρά πολλά πράγματα. Βλέπει το αποτέλεσμα μόνο. Οτιδήποτε δεν καταλαβαίνει πως συμβαίνει,  το λέει τύχη. Για όλα τα αποτελέσματα υπάρχει αιτία και το ανάποδο.

 Ξαναλέμε οτι ο άνθρωπος δεν κατανοεί  όλα τα επίπεδα της φύσης και έτσι του είναι αδύνατο να καταλάβει  ολοκληρωτικά μια φυσική διαδικασία.

 Βάζει τα χρονικά όρια της τωρινής του ύπαρξης σαν αρχή και τέλος και ψάχνει να βρει τη δική του δικαιοσύνη και τύχη!
 Είναι σαν να βλέπει κάποιος ένα τόξο από έναν κύκλο. Δεν μπορεί να καταλάβει την αιτία και δεν του φαίνεται "λογικό" το αποτέλεσμα. 

Υπάρχει η έννοια της ανταμοιβής και της τιμωρίας στον άνθρωπο. Οτι σπείραμε θα θερίσουμε. Για να μπορέσουμε να είμαστε πιο δίκαιοι, να μπορούμε να είμαστε με το δίκαιο του σύμπαντος του θεού, πραγματικά δίκαιοι, πρέπει να γνωρίζουμε τα πράγματα αληθινά και όχι μόνα μια πτυχή τους.
 Τότε μόνα θα είμαστε αληθινά δίκαιοι. 
Για να το κάνουμε αυτό πρέπει να μπορούμε να δούμε την αληθινή ουσία του καθετί, κάτι που χάνει ο άνθρωπος λόγο των περιορισμένων αντιλήψεων του. 
Πάλι φαίνεται πρωτεύον ζήτημα η αναβάθμιση της αντίληψης, το ξύπνημα,  το ανέβασμα της συνείδησης.  

Δεν θα είμαστε ποτέ δίκαιοι αν δεν έχουμε σοφία.

 Πάντα λοιπόν στις κοινωνίες των ανθρώπων θα βασιλεύει η  φαινομενική αδικία τους , μιας που δεν καταλαβαίνουν τη σοφία, τη δικαιοσύνη του θεού.

 Η απόλυτη σοφία ενός τέλειου θεού είναι αδύνατον να κατανοηθεί από τον ασυνείδητο ανθρωπάκο που ζει στην στιγμή του σαν πεταλούδα! 
Όχι μόνα αυτό,  αλλά απέρριψε τη θεϊκή δύναμη σαν απούσα!

Όλοι μας, αφού είμαστε εδώ στο τροχό της ζωής και του θανάτου έχουμε και πληρώνουμε κάρμα, συνέπειες  παλαιοτέρων πράξεων μας.
 Κανείς δεν ξεφεύγει από το νόμο. Αυτός δεν είναι όπως οι νόμοι του ανθρώπου.
 Ισχύει για όλους το ίδιο. 

Μπορούμε όμως να αλλάξουμε, να διαπραγματευτούμε το χρέος μας. Εκεί βασίζεται και η έννοια της προσευχής για βοήθεια.

 Όποιος έχει λεφτά να πληρώσει μπορεί να ζητήσει να πληρώσει και να ξεχρεώσει θα λέγαμε. Πιο αναλυτικά,  έστω οτι  έχουμε κάνει κάποιες πράξεις που οι συνέπειες, οι αντιδράσεις, που γεννήθηκαν από αυτές είναι άσχημες για μας και χρειάζεται να "πληρώσουμε",  έστω εμείς τώρα ζούμε "σωστά" , βοηθώντας τους συνανθρώπους μας χωρίς "αντίτιμο", δεν είμαστε εγωιστές, ατομιστές, τότε μπορούμε μέσω της προσευχής να "διαπραγματευτούμε" να "αποπληρώσουμε" να "γλυτώσουμε" από πολλές άσχημες ενέργειες  που χρωστάμε.
 Απλά,   πρέπει να "έχουμε" για να ζητήσουμε τον "οίκτο". 

Πώς κάποιος να ζητήσει κάτι όταν δεν δίνει ποτέ? Πώς να ζητήσει αγάπη όταν δεν αγαπά ποτέ? Πως να ζητήσει από κάποιον "ξένο" βοήθεια όταν αυτός αδιαφορεί για τους ξένους.

 Το κάρμα είναι οφειλή και πρέπει να πληρωθεί! 

Η ενέργειες ποτέ δε χάνονται,  μεταβάλλονται αλλά πάντα ξαναγυρίζουν στην αρχή τους. Το σύμπαν είναι απόλυτα μαθηματικά, είναι χημεία.

 Ακόμα και τα συναισθήματα είναι ενέργειες αντιλαμβανόμενες από μας με αυτόν το τρόπο.

Έχουμε τη τάση να ανθρωποποιούμε το θεό. 


Τον κάνουμε σαν γέροντα με άσπρα μακριά μαλλιά, να μας παρακολουθεί, να μας τιμωρεί, να μας ανταμείβει, να  μας αγαπά, να μας συγχωρεί, να μας δοκιμάζει, να παίζει με μας, σαδιστής, άδικος, καλός, κακός κτλ.
 Είναι δυνατόν ένα τέλειο ον να έχει  τη συμπεριφορά του ανθρώπου?
 Μήπως Θέλουν το θεό να πέφτει στη δυαδικότητα του καλού και του κακού? 
Λέτε να υπάρχει αυτό για το θεό? Λέτε να έκανε , ο Τέλειος .....  λάθος με τον διάβολο μήπως? Να είναι συνένοχος των βασάνων που ζει ο άνθρωπος?
  Να είναι συνωμότης και να αφήνει το κακό να μας κυριεύει?  

Μπορούμε να καταλάβουμε για το θεό μόνoν ότι αντιλαμβανόμαστε στη φύση ,  στον πλησίον,  στα ζώα, στη γη,  στον ήλιο, μέσα μας! 
Δείτε πως συμπεριφερόμαστε σε αυτά και θα καταλάβετε πόσο μακριά του είμαστε !

Ειρήνη και εσωτερική δύναμη! 

ΔΙΚΑIΩΜΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ

   Σκοπός των αναρτήσεων μου είναι να προσπαθήσω να δώσω μια ώθηση στα ερωτήματα που οι περισσότεροι έχουμε βαθιά μέσα μας, τα όποια έχουμε κρίνει ως αναπάντητα.

 Να προσπαθήσω να δείξω πόσο ανάγκη έχουμε πλέον να ασχοληθούμε με αυτά διότι είναι ο μόνος δρόμος που θα μας απαλλάξει από τα προβλήματα μας.

Σίγουρα δεν είμαι πιο έξυπνος από εσάς, ίσως να είμαι και πιο χαζός από πολλούς που διαβάζουν το άρθρο, ακόμα και λιγότερο μορφωμένος.
 Εδώ δεν επιδιώκω να προσδιοριστω μέσα από αυτά τα κείμενα,  ούτε να σας κάνω να αντιδράσετε εγωιστικά απέναντι σε κάποιον που θέλει να σας κάνει «κήρυγμα».

 Δεν θέλω να μπείτε στην ασυνείδητη ή συνειδητή διαδικασία στο να με κρίνετε. Δεν λέω οτι γνωρίζω κάτι παραπάνω από τα φυσιολογικά. Θέλω να κινήσω την περιέργεια σας πάνω στα απόκρυφα ζητήματα. 
Ο καθένας μετά μπορεί από μόνος του να ξεκινήσει την πνευματική του πορεία και την δική του αναζήτηση. 

Είναι σαν να λέω οτι η γυμναστική κάνει καλό, μη την αφήνετε διότι θα χάσετε την υγεία σας. 
Δεν δίνω κάποιο συγκεκριμένο πρόγραμμα γυμναστικής! Δεν είμαι άξιος! Απλά σε παροτρύνω να γυμναστείς!

Ας μιλήσουμε λοιπόν για την αναγκαιότητα των ανθρώπων να μάθουν ή να ερευνήσουν τα απόκρυφα ζητήματα.

Κατ αρχήν είναι τα πιο πολλά απαντημένα εδώ και πολλά χρόνια. 
 Άλλα  δεν είναι πολύ αναλυμένα και λιγότερο αποκωδικοποιημένα στην Εποχή μας.


 Εμείς, επειδή υπάρχουν πολλές ιδέες και απόψεις, επικαλούμαστε το δικαίωμα της επιλογής. 

Αναπόφευκτα καταλήγουμε να επιλεγούμε και να υιοθετούμε γνώμες και ιδέες.

Ο κάθε άνθρωπος είναι ικανός να καταλάβει , να νιώσει θα έλεγα, το οτιδήποτε μπορεί,  σε βαθμό τέτοιο ανάλογα το επίπεδο συνείδησης που έχει.

Η διαφορά συνειδήσεως είναι εκείνη η αιτία που μας κάνει να έχουμε την υποκειμενικότητα. 

 Αυτή είναι η αιτία που υπάρχουν τόσες «ποικιλίες» χαρακτήρων στους ανθρώπους.

Έχουμε τη δύναμη να διαμορφώσουμε τη συνείδηση μας, να «ξυπνάμε» όλο και περισσότερο από το λήθαργο της ασυνειδησίας. 

Με τα βιώματα, την εργασία με τον  πνευματικό εαυτό μας,  σιγά σιγά "ελευθερώνουμε" συνείδηση.

 Αυτόματα κατανοούμε περισσότερα και οι πράξεις μας αλλάζουν. Αλλάζουν οι σκέψεις, αλλάζουν τα συναισθήματα. 

Φεύγουν τα πέπλα που είχαμε στα μάτια μας μπροστά και έρχεται το φως σαν γνώση να παίρνει το μέρος των σκοταδιών της ασυνειδησίας.

Ο σκοπός του ανθρώπου είναι η θεωση, μέσω της αναβάθμισης συνειδήσεως.

Όλη αυτή η εξέλιξη της συνείδησης, από το 3% που έχει ο κοινός άνθρωπος μέχρι το 100% δεν είναι βέβαια για όλους.

 Αυτό το άλμα δεν το θέλουν ακόμα όλα τα "ανθρώπινα" πλάσματα.

 Πάλι θα σταματήσω εδώ την σκέψη μου γιατί θα εισχωρήσουμε σε βαθύτερες έννοιες και ορισμούς πράγμα που θα ελαττώσει κατά πολύ το ποσοστό κατανόησης των αναγνωστών. 

Ας μείνουμε στην αναγκαιότητα της αφύπνισης της συνείδησης.

 Μήπως μας μίλησαν σχολείο για τέτοιο θέμα? Μήπως μας εξήγησε η θρησκεία ? Ποιους λέτε να μην συμφέρει να αναβιώνουν τέτοια ζητήματα? 

Ειδικά σε μια χώρα όπως η Ελλάδα που ήταν κέντρο φιλοσοφίας!

Αιώνια ζωή! Ποιος μας μίλησε για αυτό το θέμα? Έχουμε να διδαχτούμε κάτι για αυτό από τον  καιρό του Πλάτωνα. 

Ανήκει στη θρησκεία μόνο αυτό το θέμα? 
Η πώρωση που επέβαλλε η εκκλησία, έκανε να μοιάζει τρελός όποιος μιλούσε για τη ψυχή του ανθρώπου και το θάνατο,... στη πυρά!!!. 

Μήπως οι αποκαλούμενοι ψυχολόγοι είναι ικανοί να μας πουν για τη ψυχή? 

Σκεφτείτε τη σημασία έχει να ξέρει ο άνθρωπος οτι επιστρέφει η ψυχή του και ενσαρκώνεται σε σώμα ξανά! 

Η ύλη είναι ενέργεια συμπυκνωμένη και τίποτα δεν εξαφανίζεται, απλά μεταβάλλεται.
 Το νερό με διαδικασία γίνεται ατμός και μετά από συγκεκριμένες συνθήκες πάλι νερό.

Αν δεχτούμε οτι υπάρχει κάτι από το πρωταρχικό ξεκίνημα του κόσμου μέσα μας, κάτι που μας ενώνει με όλα τα όντα που υπάρχουν στον κόσμο κάτι που να πιστοποιεί οτι βγήκαμε από τη μήτρα όλων των πραγμάτων και μείς, ποιο θα είναι αυτό αν όχι η ψυχή μας?

 Αν είναι αθάνατη πραγματικά, αξίζει να μην ασχολούμαστε μαζί της? 

Τώρα θα καταλάβετε πόσο μηδαμινά, ακόμα και η προσωρινή ύπαρξη, μοιάζουν όλα για κάποιον που έχει καταφέρει να έχει συνειδησιακά ενωθεί με τη ψυχή του. 

Εκείνος είναι σαν να ενώθηκε με το θεό μέσα του, το αιώνιο. 

Αυτός είναι που καταφέρνει να είναι  πραγματικά ένας αθάνατος, ένας θεός. 

Οι υπόλοιποι θα είναι ασυνείδητα αθάνατοι!  

Θα λέγαμε μόνιμα θνητοί στη φυλακή του χρόνου, της επανάληψης, της γέννησης και του θανάτου, χωρίς μνήμη, ηθοποιοί εγκλωβισμένοι σε κάθε ρόλο που τους δίνεται!

Πόσα βάσανα θα γλύτωνε ο κόσμος και πόσο φτιαγμένα διαφορετικά θα ήταν αν αυτά απασχολούσαν  περισσότερο τον άνθρωπο!

 Τώρα ο κυρίαρχος, είναι το διανοητικό του ανθρώπου.

 Η κόλαση του ,  ο τύραννος του.

Έχει πάρει τον έλεγχο σαν αυτόνομος υπολογιστής.

 Αρχίζει και τρέχει τα προγράμματα που έχει μέσα του χωρίς να ελέγχεται από εσάς. Σας παρέκαμψε, και το κυριότερο είναι οτι ακόμα εσείς νομίζετε οτι έχετε τον έλεγχο! 

Δείτε στον εαυτό σας τις χιλιάδες σκέψεις καθημερινά. Είναι όλες αναγκαίες ? πόσες από αυτές δεν σας αντιπροσωπεύουν θα λέγατε? Πόσες είναι τρελές? Πόσες εναντία στις άλλες? Πόσους εαυτούς κρύβουμε μέσα μας? Πόσα συναισθήματα αλλάζουμε για το ίδιο πράγμα, πόσους ρόλους παίζουμε ? πόσα προβλήματα επιλογής? Πόσους φόβους γέννησε ο νους σας?


 Είστε ελεύθεροι? 
 Δοκιμάστε... λίγες στιγμές σας ζητώ! 

 Δοκιμάστε να ελευθερωθείτε έστω για μια μέρα, για μια ώρα, δοκιμάστε!

Έχουμε πολλούς εαυτούς μέσα μας, πολλά «εγώ» , το καθένα με τις επιθυμίες και τα όνειρα του, το καθένα να θέλει να κυριαρχεί πάνω σας, να είναι εσείς! 

Κάθε ένα από αυτά έχει  ένα ποσοστό συνειδήσεως σας, για να μπορεί να υπάρχει! 

Το έχουμε παραδώσει στους εαυτούς που έχουμε δημιουργήσει από βιώματα, επιθυμίες, συναισθήματα ,σκέπτομορφές.

 Το καθένα εκπροσωπεί ένα πάθος που έχουμε μέσα μας. 

Αμέτρητα  «εγώ» μας, αιτία της επανάληψης, που ζουν από τη συνείδηση μας, περιμένουν  την κατάλληλη ευκαιρία κάθε φορά νακουννισουν τις κλωστές της ανθρώπινης μαριονέτας .

 Αντιδράνε για σένα, εκ μέρους σου!  
Έτσι ενδυναμώνονται!

Η ανάγκη  να  τα μάθουμε, να γνωρίσουμε τον εαυτό μας,να τα χειραγωγήσουμε μέσω εμπειρικής κατανόησης, να  τα κύρια-αρχή-σουμε είναι μεγάλη, είναι ο βασικός τυπος αφύπνισης στην εποχή μας!

Η συχνότητα  δημιουργεί ανάλογη πραγματικότητα!

Μας δίνουν το δικαίωμα επιλογής , αφού έχουν πρώτα αυτά έχουν αποφασίσει ανάμεσα σε ποιά πράγματα θα επιλέξουμε!



Ειρήνη σε όλους!

ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΚΑΘΡΕΦΤΑΚΙ ΜΟΥ

Είχα γράψει σε προηγούμενα θέματα για τον ψυχολογικό άνθρωπο, το πνευματικό άτομο που πρέπει να δημιουργήσουμε μέσα μας .Σήμερα θα επεκταθώ πάνω σε αυτό το θέμα.

Λέμε όλοι ο "εαυτός μου",  "εγώ",  αλλά τι εννοούμε?  μήπως το πόδι μας?  το χέρι μας?  το κεφάλι μας?  τις σκέψεις μας?   το παρελθόν μας?

Βλέπουμε οτι οποίος θέλει να προσδιορίσει το εγώ του, τον εαυτό του, μέσα του αρχίζει και το κάνει με τη μέθοδο της αφαίρεσης κρίνοντας πιο είναι το πολυτιμότερο όργανο πάνω του για να πει ότι εκεί βρίσκεται το εγώ του,  το είναι του,   ο εαυτός του.

Σίγουρα έτσι καταλήγουμε στο κεφάλι μας, στον εγκέφαλο μας, ίσως και στο θώρακα , λόγω της καρδιάς,  στις σκέψεις και στα συναισθήματα μας αντίστοιχα.

Αν κάποιος μας ρωτήσει ποιοι είμαστε χωρίς ονόματα τι θα του απαντήσετε?
πως θα του δώσετε να καταλάβει περίπου, Τι είστε?

Οι πιο πολλοί θα πούμε το παρελθόν μας...τι κατέχουμε...τι δουλειά κάνουμε..τις συνήθειες μας ε?

Μια ιστορία πάλι, από πράγματα που θεωρούμε οτι μας προσδιορίζουν... δλδ τις λειτουργίες μας γενικά.
Αν το πάρουμε λογικά , πρέπει όλα αυτά τα πράγματα που μας προσδιορίζουν και μας αντιπροσωπεύουν , επιθυμίες, δουλειά , συνήθειες,  πράξεις, να προέρχονται από αποφάσεις μας, από τα πιστεύω μας, από το είναι μας!

Είμαστε μήπως το επάγγελμα μας? Είμαστε μήπως η συνήθειες μας, είμαστε τα έργα μας, είμαστε η ιστορία μας?
Όλα αυτά πρέπει να αντιπροσωπεύουν τον εαυτό μας , τα πιστεύω μας και τα αισθήματα μας...ωραία.

Η αλήθεια είναι οτι είμαστε ακριβώς τα προηγούμενα!! Όλες οι λειτουργίες που κάνουμε κάθε μέρα, οι πράξεις μας, οι συνήθειες μας, οι σκέψεις μας...ΑΥΤΑ ΕΙΜΑΣΤΕ!!

Αυτά  είναι τα αισθήματα και τα πιστεύω μας.
  Φυσιολογικά ,αυτά είναι που  μας υποχρεώνουν στις οποιεσδήποτε πράξεις , στις συνήθειες μας.
   Είμαστε οτι επαναλαμβάνουμε  στο αντίστοιχο ποσοστό!


Ελάτε να δούμε τώρα λοιπόν τι πραγματικά είμαστε..τι πιστεύουμε πραγματικά...να δούμε πως ξεγελάμε τους εαυτούς μας.

Εδώ στη Ελλάδα δηλώνουν πολλοί οτι είναι χριστιανοί!Λένε οτι πιστεύουν στο Χριστό,στην αγάπη δλδ στη συγχώρεση, στην δικαιοσύνη κτλ....ακόμα λένε οτι πιστεύουν στην ελευθεριά, στη δημοκρατία ,  στη βοήθεια, κτλ.  Τι ωραία ακούγονται όλα αυτά!!! 

Αν ήταν αληθινά τα μισά θα ήμασταν στο παράδεισο!!

Ειλικρινά, όλοι αυτοί που λένε οτι έχουν αυτά τα πιστεύω, αλλά στην καθημερινότητα τους δεν τα ακολουθούν λένε ψέματα στον εαυτό τους!

Δυστυχώς είναι άνθρωποι που άλλο νομίζουν οτι είναι και άλλο είναι πραγματικά.

Δεν κοιτάνε τα έργα τους, τις λειτουργίες τους, το πως ζούνε γενικά,  παρά είναι απόλυτα πεπεισμένοι οτι ανήκουν εκεί που υποτίθεται πιστεύουν.....

Μερικοί ειλικρινείς καταλαβαίνουν οτι έχει αλλάξει το πιστεύω τους η οτι δεν πίστεψαν ποτέ  ! 

Οι άνθρωποι βιάζονται να βάλουν ταμπέλες, θέλουν να ανήκουν κάπου, θέλουν να είναι με το σύνολο, και το χειρότερο εξαπατούν τον ίδιο τους τον εαυτό.

Πως να πιστέψεις κάτι δυνατά όταν δεν το έχεις ψάξει?  Όταν δε το έχεις καταλάβει, όταν δεν το έχεις ζήσει?

Δυστυχώς το μόνο που καταλαβαίνει ο άνθρωπος σήμερα είναι η ύλη , έτσι σε αυτό  πιστεύει πιο πολύ για τα άλλα εικάζει απλά, έχει μια εγωιστική γνώμη,  χωρίς να ψάξει και πολύ.

Λέτε όλοι αυτοί οι "χριστιανοί" να πιστεύουν πραγματικά τα λόγια του Χριστού?

Ο Θεός των ανθρώπων είναι το εγώ τους , το συμφέρον, ο φόβος!

Δεν είναι παράξενο που τόσος κόσμος αν και χριστιανοί, ινδουιστές, ισλαμιστές και άλλοι,  είναι σκλαβοι του συμφέροντος, του χρήματος?

Νομίζετε οτι καμιά θρησκεία μιλάει για το κακό?
 Μπορεί να έχετε ακούσει.

Σχεδόν όλες μιλάνε για πράγματα που ανεβάζουν συνείδηση στον άνθρωπο!

Είστε σωστοί αντιπρόσωποι των πιστεύω σας?  Ναι είστε!   Μόνο που νομίζετε οτι πιστεύετε άλλα πράγματα από αυτά που πραγματικά υπηρετείτε.

Δείτε τι πιστεύετε, δείτε τις πράξεις σας!


Σας έχω αναφέρει πιο παλιά  οτι σε αυτό φταίει η παραπληροφόρηση και η αδυναμία των ανθρώπων.

Αν δεν ερευνάς να μάθεις, να γνωρίσεις , να βιώσεις δεν μπορείς να έχεις άποψη.

Στα σημαντικότερα θέματα του ανθρώπου, σχετικά με το τι πρέπει να πιστεύει και γιατί?
ποιος είναι ο σκοπός του, γιατί πρέπει η δεν πρέπει να κάνει το καλό η το κακό,τι είναι καλό και κακό?
 Να γνωρίσει τον εαυτό του,κτλ,    ο άνθρωπος έχει πέσει στη παγίδα να μην ενδιαφέρεται!!

Δε θέλουν όλοι απαντήσεις, ειδικά αυτοί που είναι σε προσωρινή ικανοποίηση και αγάπη με το εγώ τους.
Θέλουν να μείνουν με αυτό..δε θέλουν να μάθουν για τα υπόλοιπα μέρη του εαυτού τους διότι τους έχει καταλάβει αυτή η αυτόαγάπη τους.

Πως είναι δυνατόν να μάθεις για την ψυχή, για το είναι, για το Θεό  , όταν το μόνο που αγαπάς και είσαι γεμάτος είναι το εγώ σου?

Δείχνεις με τη Ζωή σου πλέον,   οτι δε θες,  δεν έχεις ανάγκη, δε σε ενδιαφέρουν τέτοια πράγματα διότι δεν είναι χρήσιμα για σένα!

Όλα στα παρέχει το εγώ σου!

Και σαν μαγικό καθρέπτη που κρύβει την ασχήμια σου βάζεις δικαιολογίες... "ποιος ξέρει?,
που είναι οι αποδείξεις?,   δεν προλαβαίνω,  αρκετά έχω στο κεφάλι μου,  έχω παιδιά να μεγαλώσω,  όλοι τα ξέρουμε  αλλά ποιος το κάνει, κτλ".


  Έψαξες  και  δε  βρήκες ???



Όταν λοιπόν δεν έχουμε δημιουργήσει το πνευματικό μας άτομο, όταν δεν ερευνούμε τα βασικά και κύρια πρωταρχικά ερωτήματα, όταν δεν αυτοανακαλυπτουμε τον εαυτό μας, όταν είμαστε σκλάβοι του διανοητικού εγώ μας,  τότε είμαστε άτομα χωρίς δικαίωμα επιλογής, βούλησης,  χωρίς δικά μας "πιστεύω".

Καθοδηγούμενοι  και τυφλωμένοι από το ίδιο μας το εγώ.

Είμαστε σαν τα πλοία χωρίς πυξίδα και χάρτη και καπετάνιο το εγώ μας!

Αυτό ,το εγώ σας, είναι που σας βάζει όλες τις δικαιολογίες ,αυτό είναι που ζητά πάντα την ικανοποίηση του ενάντια στην αλήθεια, αυτό είναι που σας κράτα φυλακισμένους στην άγνοια, αυτό είναι που σας έχει κλέψει τη συνείδηση σας, είναι αυτό που σας έκανε  όργανο του, ένα εσωτερικό matrix (ταινία).

Η συνείδηση είναι η ουσία που έχουμε από το θεό, το εγώ είναι αυτό που έδιωξε τον άνθρωπο από τον " παράδεισο ".  

Το εγώ είναι η μάνα των ανθρωπίνων παθών.

Νίκη πάνω στα πάθη , πάνω στις επιθυμίες σημαίνει νίκη πάνω στο εγώ, σημαίνει συγχώνευση, σημαίνει κατανόηση, σημαίνει αγάπη, σημαίνει φως, σημαίνει συνείδηση.

Μέσω της συνείδησης είμαστε σε ένωση με το ΘΕΙΟ ΕΑΥΤΟ μας !


Ειρήνη σε όλους!

ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΠΗΓΗ

Πόσο καλό θα μας έκανε..... πιστεύουμε η όχι,     να ερευνούσαμε...

Ο κοινός άνθρωπος μεγαλώνει με πρότυπα άλλων, με επιρροές , μέσα σε ένα σύστημα , κάτω από νόμους και παροδικές ηθικές.

Μέχρι την ηλικία των 18 έχει πάρει γενικές γνώσεις, μαζί με τις επιρροές της εποχής ,συν την ηθική της εποχής, συν τα πρότυπα από τους γονείς και ότι άλλο του έχουν δώσει και έχει αντιληφθεί.

Δεν έχει αποκτήσει απαντήσεις από εμπειρίες του παρά μόνο από εμπειρίες άλλων,ότι του έχουν πει, θεωρεί ότι αφού οι περισσότεροι, οι πιο ώριμοι, αυτοί που τον αγαπάνε, τον διδάσκουν πράγματα,  εκείνος "πρέπει"να τα αποδεχτεί... να μη χάσει την αγάπη τους!!!

Να συνεχίσει τη παράδοση, κάνοντας τα ίδια, μη θεωρηθεί αποκλεισμένος κοινωνικά,  η να απογοητεύσει αγαπημένους,  ειδικά όταν υπάρχει και ανάγκη.

Χάθηκε σιγά σιγά το ερώτημα "γιατί?" από μέσα μας.

Δεχτήκαμε στη σήμερον εποχή την απάντηση... "γιατί έτσι είναι!"  η "έτσι είναι το σύστημα,  έτσι είναι ο άνθρωπος", η  "άγνωστο το θέλημα του κυρίου" .....

Λίγοι προχωρούν πλέον στην έρευνα.

Ο κόσμος έχει παρασυρθεί στο ψέμα καιρό με το καιρό, και συνεργάτες σε αυτό έχει τη παράδοση, την παραποιημένη συνειδητά η ασυνείδητα!

Φανταστείτε  άτομα να προχωρούν ο ένας πίσω από τον άλλο σε μια πορεία που γνωρίζει ο πρώτος.

Λίγο , να παραστρατίσει ο δεύτερος,  έχει πάρει όλη τη σειρά μαζί του,  λίγο 5ος,  λίγο ο 15ος,  λίγο ο 50ος παρασερνουν την υπόλοιπη σειρά κοκ.
 
Τα εκατοστά αποκλισης με το καιρό θα γίνουν μέτρα , χιλιόμετρα, τεράστιες αποστάσεις...

Όλοι θα έχουν χάσει τον πρώτο στη σειρά,  αλλά και όλους όσους βρίσκονταν πριν από κάθε απόκλιση.

Πόσες πορείες .... πόσοι "πρώτοι" οδηγητές  θα παρασέρνουν σειρές και σειρές....

Πόσο μεγάλες, και αντίθετες ίσως, πορείες θα υπάρχουν από την αρχική?

Όμως όλοι οι ακόλουθοι, ολοι αυτοί που δεν ερευνούν , είναι πεπεισμένοι οτι προχωρούν καλά...και παρασύρονται οδηγώντας και τους δικούς τους ακολούθους στο πουθενά, στην άγνοια, στο λάθος.

Ο άνθρωπος έχει παρασυρθεί και παρασύρεται στο λάθος.
Πέφτουν από το γκρεμό κατά χιλιάδες, μερικοί ανοίγουν τα μάτια και προσπαθούν να σωθούν, άλλοι πιστεύουν ακόμα και τότε ότι"έτσι είναι",  προσκολλημένοι στα πιστεύω τους,   πωρωμένοι με τις επιθυμίες άλλων και δικών τους,   χωρίς το βασικό ενδιαφέρον της έρευνας,  της ερώτησης "γιατί?"

Θέλουν μια γρήγορη και εύκολη απάντηση ,όπως σε όλα που τους έχουν μάθει ,  αλλιώς τα παρατάνε για δύσκολα!

Δυστυχώς τα άτομα που από καθήκον έπρεπε να ερευνούν προς όφελος δικό τους και του κοινού , έχουν πέσει και αυτοί στην υπνωτικοί κατάσταση.

Βλέπεται διαφορά ανάμεσα σε γραμματιζούμενο και μη?
Πλέον ο διαχωρισμός γίνεται μόνο από το εισόδημα  διότι όλοι έχουν τη συνείδηση τους κοιμισμένη.
Η μόρφωση , η παράδοση, η ηθική,  τα πρότυπα που έχουν ,  στη σημερινή εποχή  ,  κοιμίζουν τη συνείδηση.


Η μόρφωση είναι το υλικό που έχουμε για να χτίσουμε .Και όλα τα υλικά του κόσμου να έχουμε ,αν δεν τα αξιοποιούμε να χτίσουμε  τον πνευματικό άνθρωπο μέσα μας , έχουμε ένα τίποτα,  αντίθετα αυτός που και από τα λίγα δημιουργεί αυτός έχει κάτι  ...συνείδηση.

 Τώρα ελπίζω να συμφωνήσετε με το ότι υπάρχουν πολλά μορφωμένα γουρούνια!! και αμόρφωτοι με αρετές... άνθρωποι.

Ειδικά η αρχαία ιστορία της Ελλάδος δείχνει ότι      ,ακόμα και από σήμερα,  μετά από 4000 χρόνια περίπου,  όπου ο άνθρωπος φτιάχνει διαστημόπλοια, υπήρξαν  περισσότερο πνευματικοί άνθρωποι με ανώτερη από τώρα συνείδηση.


Τα ίδια έκτροπα γίνονται από όλους...δείτε...άτομα της θρησκείας..Υποτίθεται ζουν στην άρνηση και τη σωτηρία της ψυχής όλων...     ακριβώς τα ίδια λάθη με το κοινό.

Άτομα εξουσίας...δικαστικοί,γιατροί,πολιτικοί,λειτουργοί,άτομα με δημοσιότητα,άτομα της αριστοκρατίας......έχουν διαφορά συνειδήσεως πλέον?

Αυτοί έχουν γίνει οι γραμματείς και φαρισαίοι του 20 ου αιώνα.
Όχι μόνο δεν μπαίνουν στις ανώτερες διαστάσεις του ανθρώπου....δεν αφήνουν και τους άλλους να μπουν.

Αυτοί οι αγνοουντες αλλά καλά βολεμένοι με τον εαυτό τους δυστυχώς έχουν το τιμόνι του λαου.


Ξεκινήστε την έρευνα,  για τα πάντα,  ακόμα και για αυτά που πιστεύετε μέχρι θανάτου, ακόμα και για τα οφθαλμοφανή πράγματα.
Βρείτε ξανά τους πρώτους οδηγούς, βρείτε το καθαρότερο νερό,  όχι στις κοίτες...  αλλά στη πηγή.

Ανακαλύψτε την άγνοια σας.....μόνον έτσι θα επανερχόσαστε στην αρχική πορεία...
Ψάχνοντας τη πηγή!


Ειρήνη σε όλους!