Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011

Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ




Aν προσπαθήσουμε να δώσουμε την έννοια της δικαιοσύνης με μαθηματική έννοια θα λέγαμε οτι είναι μια ισορροπία , μια εξίσωση .

 Η δύναμη που να εξισορροπεί ενέργειες , μια αντίδραση ίση μιας δράσης , μια τάση προς την αδράνεια.
 Αν ο κόσμος είναι ενέργεια ,η δικαιοσύνη του "θεού" θα είναι μια εξισορρόπηση γενική.
 Θέλω να πω πως τα πάντα που πράττουμε  ακόμα και οι σκέψεις, επειδή είναι ενέργειες αυτόματα δημιουργούμε και τις ανάλογες αντιδράσεις για να εξισορροπηθούν.
 Αυτό που πολλοί λένε κάρμα, μοίρα, πεπρωμένο δεν είναι παρά οι αντιδράσεις σε προηγούμενες δράσεις μας. Είναι η δικαιοσύνη του σύμπαντος. 
Είναι ο νόμος που διέπει τα όλα τα επίπεδα από την αιτία μέχρι το αποτέλεσμα.
 Ο άνθρωπος λόγο της ασυνειδησίας του δεν γνωρίζει την αιτία για παρά πολλά πράγματα. Βλέπει το αποτέλεσμα μόνο. Οτιδήποτε δεν καταλαβαίνει πως συμβαίνει,  το λέει τύχη. Για όλα τα αποτελέσματα υπάρχει αιτία και το ανάποδο.
 Ξαναλέμε οτι ο άνθρωπος δεν κατανοεί  όλα τα επίπεδα της φύσης και έτσι του είναι αδύνατο να καταλάβει  ολοκληρωτικά μια φυσική διαδικασία.

 Βάζει τα χρονικά όρια της τωρινής του ύπαρξης σαν αρχή και τέλος και ψάχνει να βρει τη δική του δικαιοσύνη και τύχη!
 Είναι σαν να βλέπει κάποιος ένα τόξο από έναν κύκλο. Δεν μπορεί να καταλάβει την αιτία και δεν του φαίνεται "λογικό" το αποτέλεσμα. 
Υπάρχει η έννοια της ανταμοιβής και της τιμωρίας στον άνθρωπο. Οτι σπείραμε θα θερίσουμε. Για να μπορέσουμε να είμαστε πιο δίκαιοι, να μπορούμε να είμαστε με το δίκαιο του σύμπαντος του θεού, πραγματικά δίκαιοι, πρέπει να γνωρίζουμε τα πράγματα αληθινά και όχι μόνα μια πτυχή τους.
 Τότε μόνα θα είμαστε αληθινά δίκαιοι. 
Για να το κάνουμε αυτό πρέπει να μπορούμε να δούμε την αληθινή ουσία του καθετί, κάτι που χάνει ο άνθρωπος λόγο των περιορισμένων αντιλήψεων του. 
Πάλι φαίνεται πρωτεύον ζήτημα η αναβάθμιση της αντίληψης, το ξύπνημα,  το ανέβασμα της συνείδησης.  
Δεν θα είμαστε ποτέ δίκαιοι αν δεν έχουμε σοφία.

 Πάντα λοιπόν στις κοινωνίες των ανθρώπων θα βασιλεύει η  φαινομενική αδικία τους , μιας που δεν καταλαβαίνουν τη σοφία, τη δικαιοσύνη του θεού.

 Η απόλυτη σοφία ενός τέλειου θεού είναι αδύνατον να κατανοηθεί από τον ασυνείδητο ανθρωπάκο που ζει στην στιγμή του σαν πεταλούδα! 
Όχι μόνα αυτό,  αλλά απέρριψε τη θεϊκή δύναμη σαν απούσα!
Όλοι μας, αφού είμαστε εδώ στο τροχό της ζωής και του θανάτου έχουμε και πληρώνουμε κάρμα, συνέπειες  παλαιοτέρων πράξεων μας.
 Κανείς δεν ξεφεύγει από το νόμο. Αυτός δεν είναι όπως οι νόμοι του ανθρώπου.
 Ισχύει για όλους το ίδιο. 

Μπορούμε όμως να αλλάξουμε, να διαπραγματευτούμε το χρέος μας. Εκεί βασίζεται και η έννοια της προσευχής για βοήθεια.

 Όποιος έχει λεφτά να πληρώσει μπορεί να ζητήσει να πληρώσει και να ξεχρεώσει θα λέγαμε. Πιο αναλυτικά,  έστω οτι  έχουμε κάνει κάποιες πράξεις που οι συνέπειες, οι αντιδράσεις, που γεννήθηκαν από αυτές είναι άσχημες για μας και χρειάζεται να "πληρώσουμε",  έστω εμείς τώρα ζούμε "σωστά" , βοηθώντας τους συνανθρώπους μας χωρίς "αντίτιμο", δεν είμαστε εγωιστές, ατομιστές, τότε μπορούμε μέσω της προσευχής να "διαπραγματευτούμε" να "αποπληρώσουμε" να "γλυτώσουμε" από πολλές άσχημες ενέργειες  που χρωστάμε.
 Απλά,   πρέπει να "έχουμε" για να ζητήσουμε τον "οίκτο". 

Πώς κάποιος να ζητήσει κάτι όταν δεν δίνει ποτέ? Πώς να ζητήσει αγάπη όταν δεν αγαπά ποτέ? Πως να ζητήσει από κάποιον "ξένο" βοήθεια όταν αυτός αδιαφορεί για τους ξένους.

 Το κάρμα είναι οφειλή και πρέπει να πληρωθεί! 

Η ενέργειες ποτέ δε χάνονται,  μεταβάλλονται αλλά πάντα ξαναγυρίζουν στην αρχή τους. Το σύμπαν είναι απόλυτα μαθηματικά, είναι χημεία.

 Ακόμα και τα συναισθήματα είναι ενέργειες αντιλαμβανόμενες από μας με αυτόν το τρόπο.
Έχουμε τη τάση να ανθρωποποιούμε το θεό. 


Τον κάνουμε σαν γέροντα με άσπρα μακριά μαλλιά, να μας παρακολουθεί, να μας τιμωρεί, να μας ανταμείβει, να  μας αγαπά, να μας συγχωρεί, να μας δοκιμάζει, να παίζει με μας, σαδιστής, άδικος, καλός, κακός κτλ.
 Είναι δυνατόν ένα τέλειο ον να έχει  τη συμπεριφορά του ανθρώπου?
 Μήπως Θέλουν το θεό να πέφτει στη δυαδικότητα του καλού και του κακού? 
Λέτε να υπάρχει αυτό για το θεό? Λέτε να έκανε , ο Τέλειος .....  λάθος με τον διάβολο μήπως? Να είναι συνένοχος των βασάνων που ζει ο άνθρωπος?
  Να είναι συνωμότης και να αφήνει το κακό να μας κυριεύει?  

Μπορούμε να καταλάβουμε για το θεό μόνoν ότι αντιλαμβανόμαστε στη φύση ,  στον πλησίον,  στα ζώα, στη γη,  στον ήλιο, μέσα μας! 
Δείτε πως συμπεριφερόμαστε σε αυτά και θα καταλάβετε πόσο μακριά του είμαστε !

Ειρήνη και εσωτερική δύναμη! 

ΠΕΡΙ ΕΜΒΟΛΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΚΟΜΜΕΝΟ ΕΓΩ ΜΑΣ Ο ΑΝΤΙ-ΧΡΙΣΤΟΣ

  ΠΕΡΙ ΕΜΒΟΛΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ Φίλοι μου αυτά που τώρα ακούγονται στις εκπομπές και από δήθεν αφυπνισμενους , τα έχουμε δώσει...